Marcin MOKRY: żywe linie nowe usta

W Biu­rze Lite­rac­kim uka­za­ła się wła­śnie książ­ka Mar­ci­na Mokre­go żywe linie nowe usta. Z czy­ich spę­ka­nych ust pada­ją nowe sło­wa? Kto kre­śli żywe linie na zdar­tej awan­gar­do­wej mapie? Izo­li­nie wyzna­cza­ne przez Mar­ci­na Mokre­go łączą spu­ści­znę papie­ża awan­gar­dy Tade­usza Peipe­ra oraz – dzie­dzi­czą­ce­go jego poetyc­ki obłęd – Janu­sza Zim­ne­go, któ­rym autor tomu opie­ko­wał się w ryduł­tow­skim MOPS-ie.

W Biu­rze Lite­rac­kim uka­za­ła się wła­śnie książ­ka Mar­ci­na Mokre­go „żywe linie nowe usta”. Z czy­ich spę­ka­nych ust pada­ją nowe sło­wa? Kto kre­śli żywe linie na zdar­tej awan­gar­do­wej mapie? Izo­li­nie wyzna­cza­ne przez Mar­ci­na Mokre­go łączą spu­ści­znę papie­ża awan­gar­dy Tade­usza Peipe­ra oraz – dzie­dzi­czą­ce­go jego poetyc­ki obłęd – Janu­sza Zim­ne­go, któ­rym autor tomu opie­ko­wał się w ryduł­tow­skim MOPS-ie. Poeta nie boi się zmą­co­ne­go autor­stwa ani for­mal­ne­go ryzy­ka. Wier­sze kon­kret­ne zde­rza z kon­kre­tem fizjo­lo­gii, pod­krę­ca natę­że­nie zna­czeń, spi­na języ­ko­we odle­gło­ści, odchy­la myśl od nor­my, a meta­fo­rycz­nym prze­kaź­ni­kom pozwa­la iskrzyć przez całe stu­le­cie.

Zda­niem Micha­li­ny Kmie­cik: „Nie bez powo­du Mokry ukła­da tytuł swo­jej książ­ki z dwóch innych tytu­łów zaczerp­nię­tych kolej­no z poezji oraz ese­isty­ki Tade­usza Peipe­ra. Podob­no wciąż żywe linie wier­szy awan­gar­do­we­go poety tra­fia­ją tu w ‘nowe usta’ współ­cze­sne­go pisa­rza, zna­ne­go ze sła­bo­ści do twór­czych prze­kształ­ceń innych tek­stów, cyto­wa­nia rze­czy­wi­sto­ści, ‘prze­kle­ja­nia’ cudzych słów w zupeł­nie nowe kon­tek­sty”. „Upo­mi­nam się o coś. Przy­zna­ję się do kogoś. Pod­trzy­mu­ję cią­głość cze­goś” – mówi o swo­im zbio­rze Mokry i doda­je: „Awan­gar­da jest w dłu­gim trwa­niu. Pierw­szy numer ‘Zwrot­ni­cy’ uka­zał się w 1922 roku, a wiel­ki samot­nik z Moko­to­wa ma nie­spo­ży­te siły”.

Zasad­ni­cze wąt­ki, wokół któ­rych budo­wa­ny jest poemat, to wyko­rze­nie­nie, któ­re wymy­ka­ło się świa­do­mo­ści „Pierw­sze­go Zwrot­ni­cze­go”, oraz samot­ność, jakiej doświad­cza jed­nost­ka oblę­żo­na przez więk­sze siły. Na tle współ­cze­śnie domi­nu­ją­cych języ­ków i stra­te­gii poetyc­kich zasto­so­wa­ne są tutaj inno­wa­cyj­ne środ­ki wyra­zu. Poety­ka kon­kre­ty­zmu, lirycz­ne­go moc­ku­men­tu, kolaż, remix, cut-up, fold-in, ale rów­nież układ roz­kwi­ta­ją­cy. Każ­dy wspo­mnia­ny wyżej śro­dek Mar­cin Mokry podej­mu­je kry­tycz­nie, eks­pe­ry­men­tu­jąc i uważ­nie stu­diu­jąc, aby zoba­czyć, jakie są współ­cze­śnie moż­li­we jego roz­wi­nię­cia i poetycz­ne kon­se­kwen­cje.

Mar­cin Mokry uro­dził się w 1980 roku w Gli­wi­cach. Zade­biu­to­wał w 2017 roku tomem „czy­ta­nie. Pisma”. W 2019 roku wydał nomi­no­wa­ny do Nagro­dy Lite­rac­kiej Gdy­nia poemat „Świer­got”, któ­ry zdo­był tak­że nagro­dę w kon­kur­sie Polish Gra­phic Design Awards w kate­go­rii „Bele­try­sty­ka, publi­cy­sty­ka, repor­taż” (2020). Od 2019 roku reali­zu­je wspól­nie z Karo­li­ną Wiśniewską pro­jekt kul­tu­ral­no-spo­łecz­ny „Dings”. „żywe linie nowe usta” to dru­ga obok tomu Karo­li­ny Sał­dec­kiej „Rekuh­ka­ra” publi­ka­cja wyróż­nio­na w pro­jek­cie wydaw­ni­czym „Kolej­na książ­ka wier­szem”. Autor będzie jed­nym z gości zapla­no­wa­ne­go mię­dzy 22 a 25 wrze­śnia festi­wa­lu Trans­Port Lite­rac­ki 27 w Koło­brze­gu.

Zamów książ­kę