Piotr MATYWIECKI: Epika

Piotr Maty­wiec­ki wra­ca z książ­ką, któ­ra prze­su­wa gra­ni­ce poezji i opo­wie­ści. Epi­ka pro­po­nu­je podróż przez prze­strze­nie – od miesz­kań PRL‑u po mitycz­ne kra­jo­bra­zy – a tak­że zada­je pyta­nia o sens nar­ra­cji, udział Boga w pla­nie świa­ta i o ludz­kie doświad­cze­nia. To poezja dla tych, któ­rzy nie szu­ka­ją pro­stych odpo­wie­dzi, ale chcą zmie­rzyć się z nie­uchwyt­nym.

Piotr Maty­wiec­ki, jeden z naj­waż­niej­szych współ­cze­snych poetów, powra­ca z nową książ­ką. W tomie Epi­ka bada prze­strze­nie zamiesz­ki­wa­nia – nie tyl­ko te mate­rial­ne, jak PRL-owskie miesz­ka­nia przy­dzia­ło­we czy legen­dar­ne lokum Tuwi­ma, ale przede wszyst­kim języ­ko­we i meta­fi­zycz­ne. Przy­glą­da się nośno­ści opo­wie­ści, sile mitów i trwa­ło­ści zapi­sa­nych zda­rzeń, sta­wia­jąc pyta­nia o isto­tę nar­ra­cji. W jego wier­szach War­sza­wa prze­cho­dzi w Tro­ję, codzien­ność spla­ta się z reflek­sją nad śmier­cią i Bogiem, a jed­nost­ko­we doświad­cze­nie zosta­je uję­te w ramy uni­wer­sal­nej histo­rii.

Istot­nym moty­wem tomu jest rela­cja mię­dzy czło­wie­kiem a Bogiem, uję­ta w for­mie dia­lek­tycz­nej gry sku­pie­nia i roz­pro­sze­nia. Bóg ist­nie­je, ponie­waż sku­pia się na czło­wie­ku, ale czło­wiek nie­ustan­nie go roz­pra­sza, desta­bi­li­zu­jąc boską obec­ność swo­im życiem, nie­po­ko­jem, nie­prze­wi­dy­wal­no­ścią. Maty­wiec­ki pro­wa­dzi te roz­wa­ża­nia w spo­sób wol­ny od dogma­ty­zmu – to meta­fi­zy­ka poza insty­tu­cją, poza dok­try­ną, odda­ją­ca nie­uchwyt­ną natu­rę ducho­we­go doświad­cze­nia. W poezji tej nie ma goto­wych odpo­wie­dzi, jest za to prze­strzeń na wąt­pli­wo­ści i poszu­ki­wa­nie.

Epi­ka wymy­ka się sche­ma­tom. To nie zbiór medy­ta­cji reli­gij­nych ani kla­sycz­na poetyc­ka auto­bio­gra­fia – raczej zapis wysił­ku uchwy­ce­nia sen­su w świe­cie, w któ­rym każ­da opo­wieść może być pod­wa­żo­na, a jed­nak nadal trwa. Maty­wiec­ki udo­wad­nia, że poezja pozo­sta­je żywym spo­tka­niem z mito­lo­gią, trans­cen­den­cją i wyobraź­nią, a wiersz jest nie tyle for­mą opo­wie­ści, ile spo­so­bem na kon­fron­ta­cję z nie­uchwyt­nym. Epi­ka to tom dla tych, któ­rzy nie boją się zada­wać fun­da­men­tal­nych pytań – i przyj­mo­wać, że odpo­wie­dzi mogą przyjść w naj­mniej ocze­ki­wa­nej for­mie.

„Epi­ka” do czy­ta­nia, słu­cha­nia i oglą­da­nia w naj­bliż­szych dniach w biBLio­te­ce

KSIĄŻKI

► Piotr MATYWIECKI: „Epi­ka” / pre­mie­ra 25.03

WYWIADY

► Piotr MATYWIECKI i Krzysz­tof KATKOWSKI: „Zanu­rze­nie w kon­kre­cie” / pre­mie­ra 26.03

TEKSTY

► Karol MALISZEWSKI: „Mię­dzy rze­cza­mi, zie­mią i Bogiem” / pre­mie­ra 27.03

KRONIKI OSOBISTE

► Piotr MATYWIECKI: „Co lite­ra­tu­ra daje, co zabie­ra?” / pre­mie­ra 28.03

PODCAST

► Stro­na A, stro­na B nr 114: „Języ­ki pamię­ci”

ZDJĘCIA

► Piotr MATYWIECKI: „Epi­ka”