Poezja z nagrodami: Przedmiar robót

Przed­miar robót Mar­ci­na Sen­dec­kie­go to czwar­ta e‑premiera w cyklu „Poezja z nagro­da­mi”. Książ­ka wyróż­nio­na zosta­ła w 2015 roku Wro­cław­ską Nagro­dą Poetyc­ką Sile­sius.

Przed­miar robót Mar­ci­na Sen­dec­kie­go to czwar­ta e‑premiera w cyklu „Poezja z nagro­da­mi”. Książ­ka wyróż­nio­na zosta­ła w 2015 roku Sile­siu­sem. Inży­nier­ska suro­wość skry­wa poezję, któ­rej nie spo­sób odmó­wić emo­cji i humo­ru nawet wte­dy, gdy ota­cza się gru­bym murem zwąt­pie­nia i obco­ści. Para­dok­sal­nie im bar­dziej autor dystan­su­je się od rze­czy­wi­sto­ści, tym jest jej bliż­szy. Czy­tel­nik „śli­zga się jak pies po rosie” – cytu­jąc wiersz „Bar­do” – a do poko­na­nia ma napraw­dę „duże odle­gło­ści” mię­dzy zani­ka­ją­cy­mi fra­za­mi, mię­dzy jed­nym a dru­gim wer­sem.

Wier­sze Sen­dec­kie­go to poezja „dużych odle­gło­ści” – tych mię­dzy poszcze­gól­ny­mi myśla­mi-wer­sa­mi i tych mię­dzy czło­wie­kiem a rze­czy­wi­sto­ścią. Kon­se­kwent­ne skre­śla­nie raczej niż dopi­sy­wa­nie spra­wia, że nic tu nie nabrzmie­wa, nie pię­trzy się jak lustrza­ne biu­row­ce. Te wier­sze zwi­ja­ją się w har­mo­nij­kę jak wybu­rza­ne kamie­ni­ce, pozo­sta­wia­jąc pust­kę trud­ną do uzu­peł­nie­nia szyb­ko i machi­nal­nie jak wol­ne pole w krzy­żów­ce. „Wiersz skre­śla” – czy­ta­my w nagro­dzo­nej książ­ce – „wiersz upa­da”.

Nie są to jed­nak wier­sze do skre­śla­nia, roz­wią­zy­wa­nia, to nie łami­głów­ki, „to są tek­sty o życiu, śmier­ci i innych spra­wach, któ­re mnie, nas wszyst­kich, doty­czą i doty­ka­ją” – mówił autor przy oka­zji publi­ka­cji Bła­mu. Tomem Przed­miar robót Sen­dec­ki wpusz­cza odbior­cę bez kasku na plac budo­wy. Nie ma żad­nej gwa­ran­cji, że któ­reś potknię­cie nie skoń­czy się wpad­nię­ciem w dziu­rę, któ­rą kolej­ny raz sam będzie musiał uzu­peł­nić.

Zda­niem Paw­ła Mac­kie­wi­cza „Przed­miar robót dale­ki jest od kpiar­stwa i nie zry­wa kon­tak­tu z czy­tel­ni­kiem tak czę­sto, jak się to zda­rza­ło nie­kie­dy poprzed­nim książ­kom Sen­dec­kie­go. Jest to tom – nie waham się powie­dzieć – poważ­ny. (Oczy­wi­ście nie w sty­lu czy pate­tycz­nych gestach.) Oble­czo­ny w okład­kę, któ­ra ani cytu­je, ani kreu­je, po pro­stu przed­sta­wia for­mu­larz przed­mia­ru robót, doku­men­tu okre­śla­ją­ce­go rodzaj, spo­sób wyko­na­nia i mia­rę pla­no­wa­nych prac lub zadań. Był zwy­kłym narzę­dziem pra­cy Syl­we­stra Sen­dec­kie­go, ojca poety, któ­re­go pamię­ci syn dedy­ko­wał tę książ­kę”.

Mar­cin Sen­dec­ki uro­dził się w 1967 roku w Gdań­sku. W latach 80. i 90. był zwią­za­ny z pismem „bru­Lion”, póź­niej z dzia­łem kul­tu­ral­nym tygo­dni­ka „Prze­krój”. Opu­bli­ko­wał kil­ka­na­ście zbio­rów poezji, z któ­rych więk­szość uka­za­ła się w Biu­rze Lite­rac­kim. Z wydaw­nic­twem Artu­ra Bursz­ty autor zwią­za­ny jest od same­go począt­ku. Oprócz Wro­cław­skiej Nagro­dy Poetyc­kiej Sile­sius jest tak­że lau­re­atem m.in. Nagro­dy „Odry” i Nagro­dy im. Wisła­wy Szym­bor­skiej (2017). Jego utwo­ry tłu­ma­czo­no na wie­le języ­ków obcych. Miesz­ka w War­sza­wie.