Czy w polskiej literaturze dokonuje się właśnie „Zmiana warty”?
Czy w polskiej poezji możemy już mówić o zmianie pokoleniowej? Zarówno wśród poetów, jak i krytyków? Twórczość których autorów jest dzisiaj głównym punktem odniesienia? Kto z niedawnych debiutantów już jest lub za chwilę może stać się źródłem inspiracji dla nowych pokoleń?
Czy w polskiej poezji możemy już mówić o zmianie pokoleniowej? Zarówno wśród poetów, jak i krytyków? Twórczość których autorów jest dzisiaj głównym punktem odniesienia? Kto z niedawnych debiutantów już jest lub za chwilę może stać się źródłem inspiracji dla nowych pokoleń?
Jakie role odgrywają obecnie autorzy, którzy jeszcze niedawno nadawali ton polskiej poezji? Na czyje książki nadal czekamy i dlaczego? Którzy twórcy debiutujący w ostatnich dekadach zaskoczyli lub rozczarowali środowiska literackie?
Jakie nurty dominują we współczesnej poezji polskiej? Czy nastąpiło już przesunięcie jakościowe i gatunkowe? Czy te zmiany są trwałe? A może jesteśmy dopiero w przededniu takich zmian, ponieważ starzy mistrzowie nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa?
A jak się ma rodzima krytyka? Czyje głosy i opinie są najbardziej opiniotwórcze? Szkice, eseje i recenzje autorstwa których krytyków najlepiej oddają obraz współczesnej poezji? Czy i w tym przypadku następują zmiany pokoleniowe?
Bezpośrednim pretekstem do zainicjowania dyskusji jest oczywiście tegoroczna Stacja Literatura 22, w której główne role odegrali autorzy dotąd pozostający poza centrum, a realizowane tam projekty – takie jak „Połów” czy „Pierwsza książka” – udowodniły wielki potencjał młodych twórców.