Rae Armantrout gościem Stacji Literatura 23

Rae Arman­tro­ut, jed­na z naj­bar­dziej roz­po­zna­wal­nych współ­cze­snych poetek ame­ry­kań­skich, lau­re­at­ka Nagro­dy Pulit­ze­ra oraz Natio­nal Book Cri­tics Circ­le Award, będzie gościem spe­cjal­nym tego­rocz­nej Sta­cji Lite­ra­tu­ra 23!

Rae Arman­tro­ut, jed­na z naj­bar­dziej roz­po­zna­wal­nych współ­cze­snych poetek ame­ry­kań­skich, lau­re­at­ka Nagro­dy Pulit­ze­ra oraz Natio­nal Book Cri­tics Circ­le Award, będzie gościem spe­cjal­nym tego­rocz­nej Sta­cji Lite­ra­tu­ra 23 zapla­no­wa­nej mię­dzy 13 a 15 wrze­śnia w Stro­niu Ślą­skim i Sien­nej. Z oka­zji przy­jaz­du wybit­nej poet­ki Biu­ro Lite­rac­kie wyda jej wybór wier­szy Ciem­na mate­ria w prze­kła­dzie Kac­pra Bart­cza­ka. To dwu­dzie­sta „ame­ry­kań­ska” książ­ka wydaw­nic­twa, a sama poet­ka dołą­czy do gro­na zna­ko­mi­tych twór­ców zza oce­anu, takich jak Lau­rie Ander­son, Jorie Gra­ham, August Kle­in­zah­ler czy Edmund Whi­te, któ­rzy w ostat­nich latach odwie­dzi­li naj­star­szy pol­ski festi­wal lite­rac­ki.

Rae Arman­tro­ut jest zwią­za­na z róż­ny­mi mia­sta­mi i ośrod­ka­mi poetyc­ki­mi Zachod­nie­go Wybrze­ża, a koja­rzy się ją przede wszyst­kim z ruchem poetyc­kim L=A=N=G=U=A=G=E, któ­ry, ufor­mo­wa­ny pier­wot­nie w regio­nie San Fran­ci­sco, oka­zał się jed­nym z naj­bar­dziej wpły­wo­wych zja­wisk poetyc­kich w Sta­nach Zjed­no­czo­nych pod koniec XX wie­ku. Arman­tro­ut, któ­ra nale­ża­ła do gro­na zało­ży­cie­li ruchu, pozo­sta­ła wier­na cha­rak­te­ry­stycz­ne­mu dla nie­go impul­so­wi łączą­ce­mu for­mal­ny i języ­ko­wy eks­pe­ry­men­ta­lizm z kry­tycz­nym usta­wie­niem poezji wobec domi­nu­ją­cych ide­olo­gii kul­tu­ro­wych i spo­łecz­nych. Jed­no­cze­śnie poet­ka wypra­co­wa­ła wła­sną for­mu­łę sty­li­stycz­ną, któ­ra jest źró­dłem jej nie­omyl­nie roz­po­zna­wal­ne­go gło­su poetyc­kie­go.

Poety­ka Arman­tro­ut sta­no­wi przy­kład współ­cze­sne­go prze­two­rze­nia tech­nik moder­ni­stycz­nych. Typo­wy dla jej wier­szy mini­ma­li­stycz­ny mon­taż luź­no kore­spon­du­ją­cych ze sobą frag­men­tów, winie­tek, cyta­tów, uwag, lirycz­nej reflek­sji i zwy­czaj­ne­go języ­ko­we­go szu­mu wywo­dzi się z tech­nik ima­gi­zmu Poun­da i Wil­liam­sa oraz poetyc­kie­go mate­ria­li­zmu obiek­ty­wi­stów. Tech­ni­ki te są w jej wier­szach prze­mie­sza­ne ze zwięk­szo­ną chłon­no­ścią róż­no­rod­nych reje­strów, typo­wą dla szko­ły nowo­jor­skiej. W efek­cie otrzy­mu­je­my mister­nie skon­stru­owa­ne aran­ża­cje, pre­cy­zyj­ne poetyc­kie mecha­ni­zmy, któ­re anga­żu­ją sze­ro­kie spek­trum pew­nych sie­bie poglą­dów na temat ota­cza­ją­ce­go nas świa­ta oraz pod­da­ją je prze­ni­kli­we­mu testo­wi na sens, logi­kę i spój­ność.

Wśród kon­tek­stów nale­żą­cych do życia zbio­ro­wo­ści iro­ni­zu­ją­ce mon­ta­że Arman­tro­ut bada­ją moż­li­wość odnie­sień i nastro­jów bar­dziej pry­wat­nych bądź nawet intym­nych. Nie­mal zawsze będzie to jed­nak intym­ność wyne­go­cjo­wa­na, wydzie­lo­na przez samą pra­cę wier­sza spo­śród agre­syw­ne­go ide­olo­gicz­ne­go szu­mu infor­ma­cyj­ne­go sta­no­wią­ce­go dziś nasz codzien­ny habi­tat. Poezja Arman­tro­ut, łączą­ca ele­men­ty spu­ści­zny Emi­ly Dic­kin­son, Wil­lia­ma Car­lo­sa Wil­liam­sa, obiek­ty­wi­stów i ima­ży­stów, była wie­lo­krot­nie nagra­dza­na. Naj­bar­dziej zna­ną jej książ­ką jest tom Ver­sed z 2009 roku, za któ­ry otrzy­ma­ła wspo­mnia­ne nagro­dy: Pulit­ze­ra oraz Natio­nal Book Cri­tics Circ­le Award. Spo­tka­nie z autor­ką zapla­no­wa­ne jest w Stro­niu Ślą­skim ostat­nie­go dnia Sta­cji Lite­ra­tu­ra 23.