Sankcje na 60 urodziny Jerzego Jarniewicza

Wybór 60 wier­szy Jerze­go Jar­nie­wi­cza przy­go­to­wa­ny przez Mar­tę Koron­kie­wicz oraz Paw­ła Kacz­mar­skie­go uka­że się nakła­dem Biu­ra Lite­rac­kie­go 21 maja z oka­zji 60 uro­dzin auto­ra.

Wybór 60 wier­szy Jerze­go Jar­nie­wi­cza przy­go­to­wa­ny przez Mar­tę Koron­kie­wicz oraz Paw­ła Kacz­mar­skie­go uka­że się nakła­dem Biu­ra Lite­rac­kie­go 21 maja z oka­zji 60 uro­dzin auto­ra. Poeta będzie jed­nym z głów­nych boha­te­rów orga­ni­zo­wa­ne­go od poło­wy lat 90. festi­wa­lu Sta­cja Lite­ra­tu­ra 23, na któ­rym poja­wił się po raz pierw­szy dwa­dzie­ścia lat temu. Od tam­tej pory wszyst­kie swo­je książ­ki poetyc­kie Jar­nie­wicz wyda­je w ofi­cy­nie Artu­ra Bursz­ty, gdzie wraz z publi­ka­cja­mi prze­kła­do­wy­mi uka­za­ło się już 17 tytu­łów.

„Chcie­li­śmy, żeby wybór pozo­stał moż­li­wie spój­ny, opo­wia­dał w pew­nym sen­sie wła­sną histo­rię o twór­czo­ści Jar­nie­wi­cza, wyostrza­jąc wybra­ne wąt­ki i mecha­ni­zmy jego poezji. Chcie­li­śmy, żeby mógł być trak­to­wa­ny raczej jako auto­no­micz­ny, osob­ny tom wier­szy niż prze­kro­jo­we ‘pra­wie-zebra­ne’. I tak, chcąc poka­zać czy­tel­ni­kom i czy­tel­nicz­kom jak naj­wię­cej Jar­nie­wi­cza, ale bez pre­ten­sji do pod­su­mo­wań i domknięć, zgo­dzi­li­śmy się na licz­bę sześć­dzie­siąt – arbi­tral­ną, rzecz jasna, ale pozwa­la­ją­cą, mamy nadzie­ję, pogo­dzić te cele” – piszą w posło­wiu auto­rzy wybo­ru.

Całość uzu­peł­nia­ją wypo­wie­dzi Jerze­go Jar­nie­wi­cza, o któ­rych tak pisze Mar­ta Koron­kie­wicz: „Chcie­li­śmy, by doda­ne frag­men­ty oświe­tla­ły wier­sze, z któ­ry­mi sąsia­du­ją, by sta­no­wi­ły dla nich kon­tra­punkt, na mocy juk­sta­po­zy­cji pod­kre­śla­ły wybra­ne, cza­sem nie­cen­tral­ne wąt­ki utwo­rów”. Pod­sta­wą wybo­ru są wier­sze z ostat­nich ksią­żek Jar­nie­wi­cza: Na dzień dzi­siej­szy i chwi­lę obec­ną (2012), Woda na Mar­sie (2015) oraz Puste noce (2017). „Wier­sze ‘star­sze’ czy ‘pierw­sze’ są repre­zen­to­wa­ne bar­dzo nie­licz­nie”.

Zda­niem Paw­ła Kacz­mar­ski­go: „Jar­nie­wicz nie kry­je się ze swo­im wier­szo­wym warsz­ta­tem, nie ukry­wa cią­gów sko­ja­rzeń, pod­słu­chań czy roz­mów, z któ­rych wiersz ‘się wziął’; jego wier­sze chęt­nie opo­wia­da­ją o wła­snej gene­zie. Jest w tym coś bar­dzo życz­li­we­go, zapra­sza­ją­ce­go wobec czy­tel­ni­ka i czy­tel­nicz­ki”. Mar­ta Koron­kie­wicz we wspo­mnia­nym już tutaj posło­wiu, będą­cym roz­mo­wą mię­dzy redak­to­ra­mi książ­ki, doda­je: „Jar­nie­wicz im star­szy, tym poetyc­ko młod­szy: odważ­niej­szy, bar­dziej bra­wu­ro­wy, mniej kla­sycz­ny, się­ga­ją­cy dalej wyobraź­nią”.

Jerzy Jar­nie­wicz uro­dził się w 1958 roku w Łowi­czu. Jest poetą, tłu­ma­czem, kry­ty­kiem lite­rac­kim, wykła­dow­cą lite­ra­tu­ry angiel­skiej. W 1982 roku ukoń­czył angli­sty­kę na Uni­wer­sy­te­cie Łódz­kim, a w 1984 roku filo­zo­fię. W pra­sie debiu­to­wał w 1974 roku; debiut książ­ko­wy przy­padł na rok 1984. Od 1994 roku autor jest człon­kiem zespo­łu redak­cyj­ne­go „Lite­ra­tu­ry na Świe­cie”. Współ­pra­cu­je m.in. z „Gaze­tą Wybor­czą” oraz „Tygo­dni­kiem Powszech­nym”. Ostat­nio opu­bli­ko­wał tom szki­ców All You Need is Love. Sce­ny z życia kontr­kul­tu­ry (2016) oraz tom Puste noce. Miesz­ka w Łodzi.