Debiut poetyc­ki, któ­ry łączy filo­zo­fię, ety­kę i sztu­kę w jed­nym dyna­micz­nym, tęt­nią­cym muzycz­ny­mi ryt­ma­mi pro­jek­cie, a wier­sze peł­nią funk­cję rapor­tów z upra­wy – roślin, idei, rela­cji, wspól­not.

Czy masz odwa­gę odkryć praw­dę, któ­ra zmie­ni wszyst­ko? „Jak pisa­łem powieść kry­mi­nal­ną” Krzysz­to­fa Jawor­skie­go, to: sza­lo­na podróż po świe­cie, w któ­rym zło nie bie­rze urlo­pu, 365 dni w samym ser­cu nie­kon­tro­lo­wa­nej intry­gi, bez lito­ści, bez­piecz­nej przy­sta­ni, pew­ne­go ali­bi, wybu­cho­wa mie­szan­ka napię­cia, cha­osu i adre­na­li­ny, któ­ra nie wypu­ści cię z rąk aż do ostat­niej stro­ny.

Pierw­szy w Pol­sce zbiór wier­szy nor­we­skie­go nobli­sty Jona Fos­se­go, któ­ry, choć powszech­nie jest zna­ny z dra­ma­tów i pro­zy, sam sie­bie uwa­ża przede wszyst­kim za poetę.

Wehi­kuł poetyc­ki Alek­san­dry Górec­kiej napę­dza­ny jest marze­niem o pogo­dze­niu w wier­szu tego, co nie­obli­czal­ne (sztu­ka, ima­gi­na­cja, histo­ria, pry­wat­ne doświad­cze­nie), z tym, co moż­na ująć w struk­tu­ry, twier­dze­nia i wzo­ry.

W grud­niu w Biu­rze Lite­rac­kim trzy pre­mie­ry, któ­re rede­fi­niu­ją współ­cze­sną lite­ra­tu­rę, czy­niąc ją dla czy­tel­ni­czek i czy­tel­ni­ków bar­dziej fascy­nu­ją­cą i wie­lo­wy­mia­ro­wą. Wśród pro­po­zy­cji świą­tecz­no-nowo­rocz­nych lek­tur zna­la­zły się tak­że wzno­wie­nia ksią­żek, któ­re łączą poszu­ki­wa­nie toż­sa­mo­ści i prze­strze­ni twór­czej.

Lau­re­at Nagro­dy Nike 2022 powra­ca w dwu­dzie­stu nie­zwy­kłych roz­mo­wach ukła­da­ją­cych się w pasjo­nu­ją­cą opo­wieść o ostat­nich deka­dach w pol­skiej (i nie tyl­ko) lite­ra­tu­rze.

Czy jeste­śmy goto­wi na odej­ście naj­bliż­szych? Na nie­ustan­ną uwa­gę dla osób krzyw­dzo­nych, mar­gi­na­li­zo­wa­nych, pod­da­wa­nych sys­te­mo­wej i jed­nost­ko­wej prze­mo­cy?

Czas na opo­wie­ści o „tu i teraz” i świe­cie „za chwi­lę”. Czas na histo­rię o ciem­nych stro­nach tech­no­lo­gii, jej coraz więk­szym wpły­wie na psy­chi­kę, ludz­kie zacho­wa­nia i cha­os infor­ma­cyj­ny.

Jakub Pszo­niak w swo­jej trze­ciej książ­ce poetyc­kiej „Kar­ni­ster” przy­kła­da lont i front.

Boh­dan Zadu­ra, jeden z naj­waż­niej­szych poetów kolej­nych poko­leń, powra­ca i pro­po­nu­je Zmia­nę cza­su.