Po szkodzie Zadury w lutym

Jed­ną z pierw­szych pre­mier Biu­ra Lite­rac­kie­go w 2018 roku będzie tom poetyc­ki Boh­da­na Zadu­ry Po szko­dzie. Autor współ­pra­cu­je z Biu­rem Lite­rac­kim od 1997 roku, a naj­now­szy tom jest trzy­na­stym, któ­ry wyda w tej ofi­cy­nie. Poeta będzie rów­nież, wespół z Jerzym Jar­nie­wi­czem, głów­nym gościem Sta­cji Lite­ra­tu­ra 23.

Jed­ną z pierw­szych pre­mier Biu­ra Lite­rac­kie­go w 2018 roku będzie naj­cie­kaw­szy od lat tom poetyc­ki Boh­da­na Zadu­ry Po szko­dzie. Autor współ­pra­cu­je z Biu­rem Lite­rac­kim od ponad dwu­dzie­stu lat, a naj­now­szy tom będzie trzy­dzie­stą pierw­szą książ­ką, któ­rą wyda w tej ofi­cy­nie. Poeta będzie rów­nież, wespół z Jerzym Jar­nie­wi­czem, głów­nym boha­te­rem festi­wa­lu Sta­cja Lite­ra­tu­ra 23.

Zbiór Po szko­dzie moż­na potrak­to­wać jako kon­ty­nu­ację poprzed­nie­go Już otwar­te z 2015 roku, z tą jed­nak róż­ni­cą, że i opi­sy­wa­na rze­czy­wi­stość jest bar­dziej dra­ma­tycz­na, i jej obser­wa­tor coraz bar­dziej kry­tycz­ny. To poezja zaan­ga­żo­wa­na w pro­ble­my poli­tycz­no-spo­łecz­ne, pięt­nu­ją­ca absur­dy, aro­gan­cję oraz głu­po­tę zarów­no w śro­do­wi­sku pol­skich „elit”, prze­strze­ni maso­wych mediów, jak i w gro­nie śle­po im ufa­ją­cych „pod­da­nych”.

Podob­nie jak w poprzed­nim tomie Zadu­ra pre­zen­tu­je zmysł obser­wa­cji i cel­ny spo­sób komen­to­wa­nia rze­czy­wi­sto­ści. W repor­ter­sko-felie­to­ni­stycz­nym sty­lu notu­je wra­że­nia z funk­cjo­no­wa­nia w real­no­ści i wir­tu­al­no­ści. Przy­wo­łu­jąc takie kate­go­rie, jak posta­wa oby­wa­tel­ska, wspól­no­ta naro­do­wa, wier­ność ojczyź­nie, lojal­ność spo­łecz­na, bra­ter­stwo, duma czy honor, i zesta­wia­jąc je z medial­ny­mi hej­ter­ski­mi komu­ni­ka­ta­mi, zrzu­ca z pie­de­sta­łu sym­bo­le, któ­re współ­cze­śnie są nie­bez­piecz­nie nad­uży­wa­ne.

Zadu­ra nie zaj­mu­je bez­piecz­nej pozy­cji bystan­de­ra, dają­ce­go upust swo­im bier­nym fru­stra­cjom, lecz wyko­rzy­stu­jąc poezję, pro­wo­ku­je odbior­ców do prze­my­śle­nia ota­cza­ją­cych nas komu­ni­ka­tów na nowo, z innej, pry­wat­nej per­spek­ty­wy. To wier­sze, któ­re pozwa­la­ją poczuć się czę­ścią wspól­no­ty nie­obo­jęt­nej na zmia­ny kul­tu­ro­wo-spo­łecz­no-poli­tycz­ne – zmę­czo­nej i zawsty­dzo­nej zidio­ce­niem oraz byle­ja­ko­ścią, ale mają­cej odwa­gę się temu sprze­ci­wiać, nie tyl­ko za pomo­cą lite­ra­tu­ry.

Boh­dan Zadu­ra uro­dził się w 1945 roku. Jest poetą, pro­za­ikiem, tłu­ma­czem i kry­ty­kiem lite­rac­kim. Spra­wu­je funk­cję redak­to­ra naczel­ne­go „Twór­czo­ści”, od lat pozo­sta­je zwią­za­ny z „Akcen­tem” i „Lite­ra­tu­rą na Świe­cie”. Jest lau­re­atem licz­nych pol­skich i zagra­nicz­nych nagród, w tym: Mię­dzy­na­ro­do­wej Nagro­dy Lite­rac­kiej im. H. Sko­wo­ro­dy (2014) oraz Nagro­dy im. C.K. Nor­wi­da (2015).

Ostat­nio opu­bli­ko­wał tomy: Noc­ne życie (2010), Zmar­twych­wsta­nie ptasz­ka (2012), Krop­ka nad i (2014), Naj­lep­sze lata (2015) i Już otwar­te (2015). Ponad­to uka­za­ły się: w 2011 roku zbiór roz­mów z auto­rem Kla­syk na luzie, a w 2013 roku książ­ka zawie­ra­ją­ca szki­ce poświę­co­ne jego twór­czo­ści W wier­szu i mię­dzy wier­sza­mi.