Zapowiedź z Biura / Joanna ROSZAK Poezja w odcinkach. Wiersze w czasach Netflixa

Joan­na Roszak i Biu­ro Lite­rac­kie przy udzia­le jed­ne­go z wydaw­nictw aka­de­mic­kich przy­go­to­wu­ją książ­kę Poezja w odcin­kach. Wier­sze w cza­sach Net­fli­xa o związ­kach fil­mów i seria­li z poezją.

Joan­na Roszak i Biu­ro Lite­rac­kie przy udzia­le jed­ne­go z wydaw­nictw aka­de­mic­kich przy­go­to­wu­ją książ­kę Poezja w odcin­kach. Wier­sze w cza­sach Net­fli­xa o związ­kach fil­mów i seria­li z poezją. „After Life”, „Bre­aking Bad”, „Devs”, „Eufo­ria”, „Gam­bit kró­lo­wej”, „Genial­na przy­ja­ciół­ka”, „Jak pozna­łem waszą mat­kę”, „Mad Men”, „Pani Dzie­kan”, „Prze­rwa­na lek­cja muzy­ki”, „Rojst”, „Rząd”, „Sex Edu­ca­tion”, „The Crown”, „The Offi­ce”, „W gar­ni­tu­rach” i „Wspa­nia­ła pani Maisel”. Andrzej Bur­sa, Char­les Bau­de­la­ire, Char­les Bukow­ski, Edgar Alan Poe, Emi­ly Dic­kin­son, Frank O’Hara, Jack Kero­uac, John Ber­ry­man, John Keats, Julian Tuwim, Pablo Neru­da, Phi­lip Lar­kin, Rafał Woja­czek, Robert Frost, Tomas Trans­trömer, Walt Whit­man. To tyl­ko część przy­wo­ły­wa­nych rucho­mych obra­zów oraz poetek i poetów, któ­rych wier­sze oma­wia­ne są w książ­ce.

Jak poezja odnaj­du­je się w mate­ria­le fil­mo­wym i seria­lo­wym oraz w jakiej funk­cji? Jak te dwa uni­wer­sa – fil­mo­wo-seria­lo­we i poetyc­kie – scho­dzą się, współ­wy­stę­pu­ją, jak się ze sobą komu­ni­ku­ją? Któ­re tre­ści umac­nia­ją i jakie aspek­ty wza­jem­nie uwy­dat­nia­ją, w któ­rych war­stwach fil­mu wier­sze naj­sil­niej pra­cu­ją i jak zosta­ją uczy­nio­ne czy­tel­niej­szy­mi, z jaką inten­cją się je zbli­ża, jak usta­wia­ją one punkt widze­nia, co na temat wier­sza widać z miej­sca fil­mu lub seria­lu? Oto pyta­nia, na któ­re odpo­wia­da książ­ka Poezja w odcin­kach. Wier­sze w cza­sach Net­fli­xa. Joan­na Roszak kon­cen­tru­je się na tym, jak obraz i wiersz odszu­ku­ją wza­jem­nie swo­je tre­ści, jak toczą raz inten­syw­ny, kie­dy indziej przy­god­ny dia­log. Jak ekran ini­cju­je spo­tka­nie z nimi, jak pre­zen­tu­je poezję. Pozna­je­my poszcze­gól­ne wier­sze od stro­ny fil­mu i seria­lu.

„We współ­cze­snej kul­tu­rze ekra­nu wska­za­nie ukon­tek­sto­wie­nia wizu­al­ne­go, jed­ne­go ze świa­dectw odbio­ru wier­sza, utwier­dza widzów w prze­ko­na­niu, że oto spo­ty­ka­ją się z tek­stem poetyc­kim mają­cym boga­tą recep­cję i wokół któ­re­go uro­sła wspól­no­ta czy­ta­ją­cych. Nie­unik­nie­nie nasu­wa­ją się przy tym bar­dziej szcze­gó­ło­we pyta­nia o inklu­zję tek­stu poetyc­kie­go w fil­mie lub seria­lu: o to, w jaki spo­sób wią­że się on z akcją lub aurą – czy poja­wia się ukrad­kiem, czy prze­lot­nie, czy zysku­je dodat­ko­wy wymiar, wpro­wa­dza tajem­ni­cę, czy raczej ją zdra­dza, czy cha­rak­te­ry­zu­je boha­te­ra, anty­cy­pu­je jego los, budu­je paran­te­lę mię­dzy bio­gra­fią twór­cy a boha­te­ra fil­mu lub seria­lu, czy uru­cha­mia się przy tej immer­sji para­dyg­mat gęste­go opi­su” – pisze we wstę­pie do książ­ki Joan­na Roszak. Pre­mie­ra już nie­ba­wem.

Frag­ment zapo­wia­da­ją­cy książ­kę

Inne zapo­wie­dzi