Zapowiedź z Biura / Philip LARKIN: Śnieg w kwietniową niedzielę

Z oka­zji set­nych uro­dzin Phi­li­pa Lar­ki­na – już 8 sierp­nia w Biu­rze Lite­rac­kim spe­cjal­nie przy­go­to­wa­ny przez Jac­ka Deh­ne­la na tę oka­zję – nowy zbiór wier­szy wybra­nych wybit­ne­go angiel­skie­go poety zaty­tu­ło­wa­ny Śnieg w kwiet­nio­wą nie­dzie­lę.

Z oka­zji set­nych uro­dzin Phi­li­pa Lar­ki­na – już 8 sierp­nia w Biu­rze Lite­rac­kim spe­cjal­nie przy­go­to­wa­ny i prze­tłu­ma­czo­ny przez Jac­ka Deh­ne­la na tę oka­zję – nowy zbiór wier­szy wybra­nych wybit­ne­go angiel­skie­go poety zaty­tu­ło­wa­ny Śnieg w kwiet­nio­wą nie­dzie­lę. To zestaw 44 wier­szy zawie­ra­ją­cy słyn­ne utwo­ry z kano­nicz­nych tomów, ale rów­nież dwa tek­sty z debiu­tu, sześć publi­ko­wa­nych w cza­so­pi­smach oraz trzy pocho­dzą­ce z ręko­pi­sów.

Deh­nel pro­po­nu­je wła­sne odczy­ta­nie twór­czo­ści Lar­ki­na, pozo­sta­ją­ce w opo­zy­cji do tłu­ma­czeń Sta­ni­sła­wa Barań­cza­ka, któ­ry jako pierw­szy przy­bli­żył tego angiel­skie­go poetę pol­skie­mu czy­tel­ni­ko­wi. Jak zauwa­ża w swo­im posło­wiu: „Mój Lar­kin jest zde­cy­do­wa­nie bar­dziej chro­pa­wy, raczej w zwy­kłych pół­bu­tach niż na kotur­nach i oczysz­czo­ny z licz­nych bonu­sów – choć z pew­no­ścią nie zacho­wu­je tak dokład­nych rymów jak ten Barań­cza­kow­ski.”

O tym, jak inte­re­su­ją­ce jest to odczy­ta­nie może świad­czyć nato­miast nastę­pu­ją­cy frragment,w któ­rym Deh­nel sta­ra się uchwy­cić twór­czość skom­pli­ko­wa­nej i nie­oczy­wi­stej posta­ci jaką był angiel­ski twór­ca: „Lar­kin był wiel­kim dwu­dzie­sto­wiecz­nym poetą budyn­ków i pomiesz­czeń pozna­wa­nych od wewnątrz – kościo­łów, szpi­ta­li, miesz­ka­nek, hote­li czy wago­nów kole­jo­wych – i sze­ro­kie­go świa­ta widzia­ne­go zza ich małych, obron­nych drzwi­czek.”

Rów­no­cze­śnie deli­kat­na i bole­śnie pre­cy­zyj­na poezja Lar­ki­na ma w sobie wie­le sprzecz­no­ści, podob­nie jak i syl­wet­ka auto­ra – zgorzk­nia­łe­go samot­ni­ka, mizo­gi­na i rasi­sty, lecz rów­nież bły­sko­tli­we­go auto­ra wybit­nych i wstrzą­sa­ją­cych nie­jed­no­krot­nie wier­szy, któ­ry eks­pe­ry­men­to­wał ze swo­im les­bij­skim awa­ta­rem pisząc pod pseu­do­ni­mem. „Zmie­ni­ła się nasza wie­dza o Lar­ki­nie” zauwa­ża Deh­nel, a nowy tom prze­kła­dów jest dowo­dem na to, że war­to tę wie­dzę wciąż aktu­ali­zo­wać.

Phi­lip LARKIN to angiel­ski poeta, pisarz i kry­tyk jaz­zo­wy. Uzna­wa­ny za jed­ne­go z naj­wy­bit­niej­szych auto­rów angiel­skich XX wie­ku. Absol­went St. Joh­n’s Col­le­ge w Oxfor­dzie, przez więk­szość swo­je­go życia pra­co­wał jako biblio­te­karz. Odzna­czo­ny Zło­tym Meda­lem za Poezję, tytu­łem Koman­do­ra Orde­ru Impe­rium Bry­tyj­skie­go, nagro­dą CBE, Nagro­dą Szek­spi­row­ską w Ham­bur­gu. Zmarł w 1985 roku w Lon­dy­nie.

Jacek DEHNEL to pol­ski poeta, pisarz i tłu­macz. Absol­went Uni­wer­sy­te­tu War­szaw­skie­go. Jego twór­czość była prze­kła­da­na na kil­ka­na­ście języ­ków obcych. Lau­re­at Nagro­dy im. Kościel­skich oraz Pasz­por­tu Poli­ty­ki. Wie­lo­krot­nie nomi­no­wa­ny do Nagro­dy Lite­rac­kiej Nike oraz Nagro­dy Ange­lus. Odzna­czo­ny brą­zo­wym Meda­lem Zasłu­żo­ny Kul­tu­rze Glo­ria Artis. Tłu­ma­czył mię­dzy inny­mi Hen­ry­’e­go Jame­sa, Edmun­da Whi­te­’a, Fran­ci­sa Scot­ta Fit­zge­ral­da.