Zapowiedź z Biura / Przemysław OWCZAREK Katawotra

Kolej­ną tego­rocz­ną nowo­ścią w Biu­rze Lite­rac­kim będzie Kata­wo­tra Prze­my­sła­wa Owczar­ka. „To jest moc­na czar­na wód­ka. Piję ją po naparst­ku, bo nie da się jed­nym hau­stem. Mogła­bym z nią spły­nąć do pie­kła” – pisze o tomie Bron­ka Nowic­ka.

Kolej­ną tego­rocz­ną nowo­ścią w Biu­rze Lite­rac­kim będzie Kata­wo­tra Prze­my­sła­wa Owczar­ka. „To jest moc­na czar­na wód­ka. Piję ją po naparst­ku, bo nie da się jed­nym hau­stem. Mogła­bym z nią spły­nąć do pie­kła” – pisze o tomie Bron­ka Nowic­ka. „Owcza­rek nada­je swo­je­mu mówie­niu o tym, co poli­tycz­ne, ‘aktu­al­ne’, o tym, co okre­śla się eufe­mi­ni­stycz­nie w pra­sie ‘bolącz­ka­mi’, od razu wymiar meta­fi­zycz­ny. Odstrzał sar­ny, decy­zja rad­nych, wycię­cie drze­wa wpi­su­ją się w poza­chwi­lo­we, poza­aneg­do­tycz­ne odnie­sie­nia, w osta­tecz­no­ści – niczym chiń­skie cie­nie olbrzy­mie­ją na tle wiecz­no­ści” – doda­je Marek Bień­czyk.

W podob­nym tonie pisze Joan­na Muel­ler: „Daw­no nie czy­ta­łam cze­goś pisa­ne­go tak bar­dzo na wkur­wie, na wyciu, na roz­pa­czy. A zara­zem, bez egzal­ta­cji, mino­de­rii, utwo­ry o Łodzi są jak­by moim wyciem o War­sza­wie. Tek­sty ‘z dzi­czy’, gdzie się szu­ka wytchnie­nia od życio­we­go mro­ku, to praw­dzi­we wytchnie­nie o tyle, że sama nie bar­dzo mam gdzie go szu­kać i gdzie ucie­kać. Więc czy­ta­łam Kata­wo­trę moc­no przez sie­bie. Ja się w Kata­wo­trze odna­la­złam bar­dzo, odna­la­złam w swo­im zagu­bie­niu”.

„Owcza­rek burzy przy­zwy­cza­je­nia, bo bie­rze nas w obro­ty słów i pojęć, nie bojąc się ryzy­kow­nych wolt i prze­sko­ków mię­dzy zna­cze­nia­mi – wita książ­kę Jakub Korn­hau­ser. – Burzy porząd­ki i hie­rar­chie, bo dając nura w śro­dek mikro­nar­ra­cji o makro­spra­wach, nie zapo­mi­na o per­spek­ty­wie drob­nych gra­czy nasze­go eko­sys­te­mu. Poru­sza, a nawet wstrzą­sa – intym­no­ścią, odwa­gą i szcze­ro­ścią, dla któ­rej war­to dać się ponieść mię­dzy lasem i mia­stem, mię­dzy rucza­jem i ście­kiem, a póź­niej runąć w cze­luść kata­wo­try tyl­ko po to, by wdra­pać się wśród szcze­lin i wywie­rzysk na powierzch­nię”.

Prze­my­sław Owcza­rek uro­dził się w 1975 roku. Jest poetą, z zawo­du antro­po­lo­giem kul­tu­ry, dok­to­rem nauk huma­ni­stycz­nych, redak­to­rem, ani­ma­to­rem, muze­al­ni­kiem, wykła­dow­cą twór­cze­go pisa­nia, auto­rem sied­miu ksią­żek poetyc­kich. Został lau­re­atem Nagro­dy im. Jac­ka Bie­re­zi­na za debiut książ­ko­wy. Za poemat pro­zą Cyklist (2009) był nomi­no­wa­ny do Nagro­dy Lite­rac­kiej Gdy­nia i uho­no­ro­wa­ny nagro­dą Pol­skie­go Towa­rzy­stwa Wydaw­ców Ksią­żek za książ­kę poetyc­ką. Jego wier­sze tłu­ma­czo­no na język angiel­ski, nie­miec­ki, bośniac­ki i buł­gar­ski.

Auto­rem zdję­cia por­tre­to­we­go  jest Michał Stro­kow­ski 

Zamów książ­kę w Poezjem.pl