Pod pozor­nie gład­ką powierzch­nią wier­szy z tomu Cia­stecz­ka z kre­mem kry­je się prze­ła­ma­nie tra­dy­cji odczy­tań, prze­wi­dy­wal­no­ści lek­tu­ry, bana­łów sło­wa poetyc­kie­go i języ­ko­wych klisz. Adam Wie­de­mann w swo­jej poezji zakli­na świat poprzez uka­za­nie naj­bar­dziej jaskra­wych i banal­nych aspek­tów codzien­no­ści.