Powieść o koniecz­no­ści bły­ska­wicz­ne­go doj­rze­nia do roli mat­ki, o samot­no­ści i nie­speł­nio­nej potrze­bie bli­sko­ści oraz opie­ki. Głów­na boha­ter­ka – dzie­więt­na­sto­let­nia Emi­ly miesz­ka­ją­ca w blo­ko­wi­sku na obrze­żach Oslo – musi w try­bie przy­spie­szo­nym doro­snąć do macie­rzyń­stwa, choć w rze­czy­wi­sto­ści bra­ku­je jej doj­rza­ło­ści, a tak­że kapi­ta­łu eko­no­micz­ne­go, kul­tu­ro­we­go czy spo­łecz­ne­go, by zadbać o samą sie­bie, a co dopie­ro o dru­gie­go czło­wie­ka. W Emi­ly fore­ver (wyda­nej w Nor­we­gii w 2021 roku), podob­nie jak w innych książ­kach, Ska­ran­ger poru­sza tema­ty pomi­ja­ne przez więk­szość nor­we­skich auto­rów, takie jak pro­ble­my śro­do­wisk imi­granc­kich czy wyklu­cze­nie spo­łecz­ne i kla­so­we.