Fre­ne­tycz­na mozai­ka posta­ci i aktów mowy, któ­re wcho­dzą w kon­fron­ta­cję z nor­ma­mi spo­łe­czeń­stwa kore­ań­skie­go, wyśmie­wa­ją jego tabu i sabo­tu­ją sam język. W tym cha­osmo­sie cen­tral­ne miej­sce zaj­mu­je cia­ło, któ­re boli, dozna­jąc repre­sji, gnie­wu i soli­dar­no­ści z oso­ba­mi mar­gi­na­li­zo­wa­ny­mi, w tym cho­ry­mi psy­chicz­nie, żebra­ka­mi, bied­ny­mi i star­szy­mi ludź­mi oraz inny­mi gru­pa­mi mniej­szo­ścio­wy­mi. Kim Yideum, któ­ra za Histe­rię otrzy­ma­ła waż­ne nagro­dy w Korei i na świe­cie, prze­ma­wia w suro­wym emo­cjo­nal­nym reje­strze, peł­nym dyso­nan­sów, sek­su­al­nych insy­nu­acji i cha­otycz­nych obra­zów. Jej język prze­ska­ku­je od tego, co przy­stęp­ne, do tego, co idio­syn­kra­tycz­ne, a nawet gro­te­sko­we, jak pod­czas napa­du histe­rii lub wście­kło­ści. Każ­dy wiersz jest aktem mowy opo­ru. Niniej­szy tom jest pierw­szą publi­ka­cją książ­ko­wą w języ­ku pol­skim tej bez­kom­pro­mi­so­wej i inno­wa­cyj­nej poet­ki.