W poezjo­wa­niu Sen­dec­kie­go nie cho­dzi ani o „jak”, ani o „po co”. Boha­te­ra-nar­ra­to­ra nie obcho­dzi kwe­stia komu­ni­ka­tyw­no­ści. Wier­sze z tomu Muzeum sztan­da­rów ruchu ludo­we­go to iro­nicz­na pre­zen­ta­cja absur­du spro­wa­dzo­ne­go do mini­ma­li­zmu i żela­znej kon­se­kwen­cji arty­stycz­nej. Auto­rem foto­gra­fii na okład­ce jest Jacek Foks.