Dzie­ło życia nagra­dza­ne­go wie­lo­ma nagro­da­mi Pio­tra Maty­wiec­kie­go. W pisa­nym przez ponad trzy deka­dy poema­cie autor wydo­by­wa z zapo­mnie­nia postać mitycz­ne­go Pala­me­de­sa. Mia­nu­je go patro­nem współ­cze­sno­ści, a w jego losie dostrze­ga nie tyl­ko zbrod­nię leżą­cą u pod­staw cywi­li­za­cji czy skry­to­bój­czą siłę języ­ka, ale też doświad­cze­nie ludzi „mar­two żyją­cych po Zagła­dzie”. Ta ese­istycz­no-poetyc­ka opo­wieść to jed­na z naj­cel­niej­szych dia­gnoz czło­wie­czeń­stwa w naszych cza­sach.