„Naj­lep­sza powieść naszych cza­sów i jed­na z naj­lep­szych powie­ści XX wie­ku” według Susan Son­tag. Pro­za wybit­ne­go euro­pej­skie­go pisa­rza nale­żą­ca do współ­cze­snej kla­sy­ki węgier­skiej, uzna­wa­na za naj­cie­kaw­szy przy­kład węgier­skie­go post­mo­der­ni­zmu. Nowa­tor­ska nie­li­ne­ar­na kon­struk­cja przed­sta­wia losy poko­le­nia dora­sta­ją­ce­go w latach pięć­dzie­sią­tych, a jed­nost­ko­we życio­ry­sy spla­ta­ją się z naj­więk­szy­mi trau­ma­mi powo­jen­nej histo­rii Węgier: zbrod­nia­mi sta­li­ni­zmu i dra­ma­tem powsta­nia 1956 roku.