W swo­jej pierw­szej dzie­cię­cej książ­ce Justy­na Bar­giel­ska po raz kolej­ny udo­wad­nia lite­rac­ką kla­sę. Przy­go­dy dzie­wię­cio­let­niej Rozy Gro­zy roz­pi­sa­ne są na zna­ko­mi­te lite­rac­ko opo­wia­da­nia, łączą­ce humor sytu­acyj­ny ze słow­nym, zacho­wu­jąc przy tym języ­ko­wą świe­żość. Świat widzia­ny oczy­ma małej dziew­czyn­ki to zarów­no nie­koń­czą­ca się przy­go­da jak i pro­ble­my, wyzwa­nia i rado­ści, z jaki­mi mie­rzy się każ­de dziec­ko. Bar­giel­ska trak­tu­je dziec­ko bar­dzo uczci­wie, nie boi się poru­szać waż­nych tema­tów (pyta­nie o toż­sa­mość, śmierć, absur­dy codzien­no­ści), któ­re „świat doro­słych” zaszu­flad­ko­wał jako zagad­nie­nia „trud­ne”.