Skóra byka
Pierwszy w polszczyźnie książkowy wybór wierszy najwybitniejszego katalońskiego poety XX wieku. Wielka, wsparta na motywach mitologicznych i biblijnych, medytacja na temat śmierci, przechodzenia z ojczyzny żywych do świata umarłych (poemat „Cmentarz Sinery”, cykl „Godziny”), a także wieloaspektowa analiza problematyki wolności, przeznaczenia oraz moralności społecznej zawarta w alegorycznym poemacie „Skóra byka”. Wszystko to zostaje umieszczone w mitycznej geografii, którą można podzielić na „małą ojczyznę”, czyli Sinerę, oraz dużą – Sefarad. Ta druga, wywodząca się z tradycji judaistycznej, symbolizuje Hiszpanię, podobnie jak tytułowa „skóra byka”, która – rozpostarta – przypomina ten kraj swoim kształtem, nawiązuje też do narodowej tradycji corridy, a w poemacie Espriu zostaje dodatkowo wpisana w plan metafizyczny: judeo-chrześcijańską tradycję ofiary i odkupienia.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
Próba kantyku w świątyni
Cmentarz Sinery
Godziny
Kruche lustro
Twarz
Oczekiwanie
Jesień
Galop
Drzewo
Katastrofa
Płomień
Noc
O świcie
W obliczu twojej śmierci
Modlitwa w obliczu twojej śmierci
Piosneczka o twojej śmierci
Nowy blask
Strzelec
Sekwencja
Pamięć
Zachęta do wyjazdu
Morskim szlakiem
W deszczu
Piechur
Podróż zimowa
Port powrotny
Deszcz
Taniec śmierci
Zapowiedź
Wolny lot
Psyche
Cherubini
Czarna ziemia
Powrót
Pożegnanie
Hiacynty
Gaj oliwny, blisko S. Chiara
Pontos
Augusta Perusia
Prometeusz
Omnis fortasse moriar
Cerberowi w darze
Żeby pieśń kiedyś wróciła do Sinery
Żebyś ją zaintonował z pobłażliwą miłością
Chciałbym to powiedzieć moimi ustami starca
Spiritual, z trąbką Louisa Armstronga
Czółno
Skóra byka
Wewnętrzne szczęście pasuje do mojego świata
Objaśnienia od tłumacza (Filip Łobodziński)
Posłowie (Anna Sawicka)
Espriu mówi o zbrodni, która wywołuje kataklizm w przyrodzie i musi zostać odkupiona, aby przywrócić harmonijną koegzystencję człowieka i natury. Wpisuje ten problem w mityczną wizję świata, gdzie relacja pomiędzy sacrum a profanum wysuwa się na plan pierwszy; posługuje się przy tym symboliką mityczną i opowiada o epoce początków, okresie tworzenia i upadku, szukając u źródeł czasu rozwiązania problemów współczesnych. (...) usiłuje przerwać błędne koło win i resentymentów, wprowadzając w przestrzeń między człowiekiem a człowiekiem ziemię, wspólną matkę wszystkich żyjących.
Anna Sawicka