Statua wolności

Dzien­nik pisa­ny wier­szem, opar­ty na splo­cie prze­ci­wieństw. Bez­ru­cho­wi wycho­dzi tu naprze­ciw dyna­mi­ka, zbio­ro­wo­ści – poje­dyn­czość, kla­sy­cy­zmo­wi – rewo­lu­cyj­ność, a kotur­no­wo­ści – bunt, melan­cho­lia, iro­nia. Poet­ka, wytraw­na tria­th­lo­nist­ka, doty­ka eks­tre­mów i prze­kra­cza je, aby z zewnątrz przy­glą­dać się temu, co w cen­trum. Gra­ni­ce mają u niej wymiar rów­nież dosłow­ny. Urban podró­żu­je po Euro­pie: od Por­tu­ga­lii, przez Hisz­pa­nię, Węgry, Chor­wa­cję i Ser­bię, aż do Bruk­se­li. Poro­zu­mie­wa się w kil­ku języ­kach, któ­re prze­ni­ka­ją do wier­szy, wzmac­nia­jąc ich idio­lek­tal­ne brzmie­nie. Indy­wi­du­al­ny cha­rak­ter tej poezji ujaw­nia się też w jej tonie: osten­ta­cyj­nie pry­wat­nym, bez­po­śred­nim, wręcz obce­so­wym. Poet­ka uży­wa szyb­ko­strzel­nych słów i wer­sów krót­kich niczym szty­let, z któ­re­go ostrza spa­da się pro­sto w prze­paść. Wygra­mo­lić się z niej będzie moż­na jedy­nie dro­gą lek­tu­ry. Swo­ją dro­gą.

 

belka_2

Autor
Maja Urban
Tłumaczenie
Miłosz Waligórski
Wydawca
Biuro Literackie
Miejsce
Kołobrzeg
Wydanie
1
Data wydania
25/07/2022
Kategoria
Wiersze, Przekłady
Seria
Nowy Europejski Kanon Literacki, Poezje
Ilość stron
92
Format
165 x 235 mm
Oprawa
miękka
Projekt okładki
Gosia Herba
Projekt opracowania graficznego
Mikołaj Pasiński
ISBN
978-83-67249-17-1
spis treści

WOLNOŚCI

nieocalenie
gadanie
prom
sport
cacanki
płodność
bajka
biel
fallusoid
błogosławieństwo
minimalizm
wagner
kretynizmy
straszność
szachownica
tubylstwo
węgry
wieś
tymczasowość
pępowina
konstytucja
retoryka
chorwacja
niedziela
nowy rok
madryt
plitvice
żelazo
trutka
chronologia
babcia
pańcia
ivica todorić
analfabetyzm
chlorofil

STATUA

ambasador
szczęście
charyzma
knajpa
przymiarki
panterac
pacjent
bura
paryż
waga
ignor
marta
plan
realizacja
karlovac
ginekologia
klasyk
parada
przejście
pomostowanie
romantyka
poezja
młodość
etien
siła
ton
czarny czort
langi
rozwody
maj
sidła
koncert

STATUA WOLNOŚCI
wolność

opinie o książce

[Podmiotka] jest szczera, czasem wręcz bezlitosna. Nie stroi się dla czytelnika: bywa złośliwa, okrutna, bardzo wymagająca, zadufana w sobie. Czasem wręcz trudną ją polubić, a do tego nie jesteśmy przyzwyczajeni: bohater – i w prozie, i w poezji – chce nas sobie zjednać, budzi naszą sympatię albo chociaż współczucie.

Anna Mochalska

Teksty i materiały o książce w biBLiotece