Maski, kamuflaże, symulacje, pozory, przebrania - wszystko to trzeba zedrzeć, aby jak w biblijnych opowieściach ujrzeć prawdziwe oblicze rzeczy. "Lateksowa wydmuszka" w "masowych pojawach" to tylko lśniąca nawierzchnia, podjazd dla oczu, wystarczy poskrobać i ukażą się "drżące, nieosłonięte tkanki".

Tytułowe wylinki błyskawicznie prowadzą na dwa równoległe tropy: inter- oraz intra- (tekstu), endo- i egzo- (metrum). Wszystkich wcieleń, odbić, zniknięć nie sposób tu zarejestrować. To tom proteuszowy, książka do czynienia, écriture conceptuelle.

Dla Joanny Mueller w Wylinkach liczy się transmisja/translacja i indywidualny remix. Otaczająca rzeczywistość to szyfr nadawany, modyfikowany i powtarzany od tysięcy lat. Innymi słowy, język, literatura i świat funkcjonują jak genom: replikując, kodując i co najważniejsze - mutując".

Wylinki Joanny Mueller, to tomik nie tylko dla osób, rozsmakowujących się w poezji lingwistycznej – to książka dla każdego, kto kocha język. Poetka po raz kolejny udowodniła, że polszczyzna zawiera nieprzebrane pokłady słów czekających na ponowne odkrycie. (...) To twórczość unikatowa. To wprawiający w zdumienie pokaz możliwości języka polskiego, jego kolorytu i muzykalności, czyli tego wszystkiego, o czym na co dzień tak łatwo nam zapomnieć. Ten językowy przepych, tworzenie nowych, niezwykle soczystych kombinacji przywodzą na myśl eksperymenty kulinarne Hestona Bloomentala. Oboje artyści rozsmakowują się w wielobarwnych, kreowanych starannie, jakby pod mikroskopem daniach (dla Bloomentala mikroskop, tak jak noże i patelnie, bywa często zwykłym narzędziem pracy.) Jednak w przypadku Wylinek, sformułowanie "wielobarwne" nie odnosi się jedynie do barw jasnych. Ta śpiewna i pozornie beztroska powierzchnia skrywa coś więcej – tak jak pod maską ukrywa się prawdziwa twarz, tak i pod warstwą językową Wylinek czają się nie zawsze kolorowe oblicza.Trudno jest mi wyobrazić sobie polską poezję współczesną bez twórczości Joanny Mueller.

W 28 okamgnieniach Joanna Mueller prezentuje swoje maski. W 28 napomknieniach poetka rozprawia się z językiem. Jest to poezja trudna, wymagająca od czytelnika lingwistycznej wyobraźni. Mueller funduje nam prawdziwy językowy fitness, wykrzywia słowa, bawi się semantyką. W 28 skamienieniach rozrywa formę od środka. Ten tomik to połączenie poezji konkretnej z lingwistyczną dla tych, co lubią drążyć językową materię.