Zwierzęta apokryficzne

Poetyc­ka mena­że­ria obej­mu­ją­ca róż­ne gatun­ki istot żywych – od naj­drob­niej­szych orga­ni­zmów, owa­dów, przez zwie­rzę­ta wod­ne i lądo­we, Homo sapiens, aż do naj­więk­szych ssa­ków – któ­rych los sta­je się soczew­ką nasze­go bycia w świe­cie. Róż­no­rod­ność Zwie­rząt apo­kry­ficz­nych – książ­ki wpi­su­ją­cej się w aktu­al­ną reflek­sję eko­po­etyc­ką – doty­czy też uży­tych przez auto­ra gatun­ków poetyc­kich, w tym kla­sycz­nych, jak ele­gia, oda czy poemat. Nie brak tu odnie­sień auto­bio­gra­ficz­nych, popkul­tu­ro­wych czy mitycz­nych, dzię­ki któ­rym to, co apo­kry­ficz­ne, wypchnię­te poza nawias, wcho­dzi do kano­nu. Dimi­tyr Kena­row nie poprze­stał na pozio­mie zaan­ga­żo­wa­nia słow­ne­go – cały dochód z wyda­nej w 2010 roku książ­ki został prze­ka­za­ny sofij­skie­mu ogro­do­wi zoo­lo­gicz­ne­mu.

 

belka_2

Autor
Dimityr Kenarow
Tłumaczenie
Magdalena Pytlak
Wydawca
Biuro Literackie
Miejsce
Kołobrzeg
Wydanie
1
Data wydania
01/04/2024
Kategoria
Wiersze, Przekłady
Seria
Nowy Europejski Kanon Literacki, Poezje
Ilość stron
92
Format
165x235mm
Oprawa
miękka
Projekt okładki
Gosia Herba
Projekt opracowania graficznego
Mikołaj Pasiński
ISBN
978-83-67706-28-5
spis treści

Pierwszy kamień
Akwarium
Żółw Szari
Skorupa żółwia
Mucha w samolocie
Śmierć pszczół
Owady
Dodo
Życie Piotra
Życie Natalii
Sonet dla gołębi
Dziobak
Undergroundowy wiersz dla pewnego kreta
Bóbr (Castor fiber)
Oda do mrówkojadów wielkich
Sweter dla psa
Lisy
Cyryl i Metody, i wilk
W przededniu moich 113 urodzin
Elegia dla Lassie
Dom dla psa bez psa
Słoń
Założenia nosorożca
Tygrys ludojad
Niedźwiedź
Niedźwiedź biały
Elegia dla olbrzymich leniwców
Autopsja byka przed uczniami Szkoły Medycznej (Ajtos, 1926) .
Osioł, oślica
Leksykografia świni
Homo sapiens (premier)
Koń świętego Dymitra
Koza
Wół domowy
Whale Watching
POOGZZW
Niewidzialne zwierzę
Sztuka preparowania
To nie jest wiersz
Ostatnie zwierzę
Pociąg ze zwierzętami
Źródła wykorzystanych tłumaczeń

opinie o książce

Tom Zwierzęta apokryficzne w przekładzie Magdaleny Pytlak to książka, na tle której widnieje kres ery antropocenu. Autor mówi tu o zwierzętach: miłości do zwierząt, zabijaniu zwierząt, pięknie zwierząt i ich tajemnicy. Zwierzęciem jest tu także człowiek, który, choć często odgradza się od innych żywych istot fasadami kultury, języka, ubrań, wzniosłych idei, dzieli z nimi wiele doświadczeń.

Sylwia Siedlecka

Teksty i materiały o książce w biBLiotece